Ademais no correo recibido, as compas da Campaña, comentan que Mariano é un coñecido preso pola súa traxectoria combativa dende dentro. El mesmo, xá hai tempo, alertara sobre as torturas escalofriantes que sofrera en A Lama (onde tambén estivo encirrado). A situación de Mariano dende entón é agobiante, con o seu pai tambén encirrado e participante da Campaña C=T e meia familia dispersada polos talegos do estado, fan de Mariano un claro obxectivo dos mercenarios carcereiros sen rastro de humanidade.
Durante a súa estáncia en Teixeiro resistiu como puido as torturas que por sistema eran o seu día a día, reivindicando e liando algunha que otra, o que lle valeu estar sempre en aillamento, onde coincidiu con outro preso da Campaña, L.M. Mingorance Corral,"Hueso Pavo"(quen ven de deixar en 8 de febreiro, por razóns de saude, unha folga de fame indefinida cando xa levava 30 días, tal como narraramos en Abordaxe), onde era preceptíbel o apoio mutuo entre ambos, chegando nunha noite a facer lume no patio de aillamento rachando os cristais das súas celas como xeito de reivindicar a súa lexitima luita contra as torturas, razón pola que ambos foron dispersados, Mariano ao penal de Zuera (Zaragoza) e Mingorance ao CP Madrid VII en Estremera.
Agora Mariano está indefenso e solicita axuda, polo que facemos pública a súa situación para expandir a solidariedade activa, facer da súa luita a nosa na procura de rematar, canto menos, con a sensacion de impunidade da que gozan xs asasinxs a soldo, debida en boa parte á nosa pasividade.
O teu silencio é complice !!!
ABAIXO OS MUROS!!
CARTA de MARIANO
Ola, son Mariano Torres, escribirame con vos polas torturas que me fixeran en A Lama. Como xa sabedes, fun trasladado a Zuera (Zaragoza). Puxen unha denuncia aos funcionarios e ao C.P. de El Dueso (Santander). Pasei de tránsitos e levaba máis de oito horas no "canguro" (1). Estando en El Dueso puxen unha cortina na ventá porque me daba o sol e non podía durmir. Veu un xefe de servizos camuflado e me dixo que a quitara; eu quiteina ao instante pero o funcionario botaba un peste a viño que tiraba para atrás. Eu, como non sabía que era xefe de servizos, dixelle que viñera un para falar con él, e dixome: "espera que vas
a hablar con quién yo te diga". Viñeron uns quince funcionarios, entraron, tiraronme ao chan, alxemáronme de pés e mans con os grilletes e comenzaron a pegarme patadas e puñadas durante máis dunha hora. Despois me trasladaron a unha cela de subxección mecánica. Dixéronme que me ian matar, ensañáronse conmigo, tiña sangue por todos lados. Rompéronme o meu nariz con as súas porras, enchíronme todo o corpo a golpes, cheio de contusións. Veu a médica e dixo: "yo no me hago cargo porque por poco lo matáis". Fun trasladado ao hospital máis cercano, fixéronme placas e teño o nariz roto.
Xa puxen a denuncia, necesito que me botedes unha man, dado que, como se lles foi a man, din que eu agredín a un funcionario, cousa que é mentira.
Tiveronme ata agora sen bolígrafos nen nada, e por fin mos deron aquí en Valencia aonde vin a asistir a un xuizo (tránsitos). Puxen a denuncia e mandeina ao xulgado de guarda. Pedin un médico forense do centro máis cercano de Zuera, porque nos partes médicos tapan todo canto poden. Tambén pedin testemuñar os feitos ocorridos para denuncialos en Zuera, dado que teño medo de ir outra vez a El Dueso, porque si me dan unha outra igual, me matan cen por cen.
Vos escrebo para que me axudedes e me poñades un avogado de oficio e un procurador, me saquen a Zaragoza ao médico forense para que faga un parte e poidamos acabar con estes
torturadores. Estou moi nervioso e por elo non podo especificar mellor, porque hai
máis feitos para denunciar. Necesito a vosa axuda.
Asinado:
Mariano Torres Fernández
(1) "Canguro"- denominación en argot carcerario dos veículos dos picolos para conducción entre cárceres.
Colado e traducido x eDu
extraido de Abordaxe Revista
Ningún comentario:
Publicar un comentario